Flamingi w ZOO. Flaming w ogrodzie zoologicznym Chorzów.
Zobacz więcej moich zdjęć flamingów:
Format pionowy:
Format poziomy:
Flaming według Wikipedii:
Zasięg występowania
Rząd flamingów obejmuje gatunki brodzące, zamieszkujące wyspowo strefę klimatów ciepłych i gorących całego świata poza Australią i Oceanią[5]. Środowisko życia stanowią słone i alkaliczne (sodowe) jeziora, nadmorskie laguny, mokradła, panwie solne. Spotykane również w głębi lądu[6].
Cechy charakterystyczne
Długość ciała 80–145 cm, przy czym samce są większe od samic[7]. Masa ciała: 1,9–3 kg[6]. Flamingi charakteryzują się długą szyją i nogami. Skrzydła długie i zaostrzone. Palce w liczbie 3 lub 4 połączone są błoną pławną (u dwóch gatunków z rodzaju Phoenicoparrus zachował się czwarty, tylny palec[6]). Mimo swojej budowy dobrze latają, potrafią również pływać, co czynią jednak głównie osobniki młode. W locie nogi i szyja wyciągnięte. Dziób świadczy o wysokiej specjalizacji pokarmowej. Gdy ptak zagłębi go w wodzie, językiem przepycha wodę, a umieszczone pod górną szczęką blaszki (lamella) wychwytują pożywienie, np. glony i fragmenty roślin. Osobniki młode mają proste dzioby i są karmione wydzieliną z wola[8].
Flamingi są zwierzętami stadnymi. Dzięki swojej wysokości łatwo dostrzegają drapieżnika i zaczynają wtedy głośno alarmować inne osobniki. Są to ptaki wędrowne, w locie formują długie, nierówne linie. Łączą się w pary na całe życie. Oba ptaki z pary budują kopulaste gniazdo z mułu, w którym składane są jedno lub dwa jaja. Młode karmione są wydzieliną z wola, co cechuje jedynie flamingi i gołębiowe. Młode łączą się w „żłobki”, podobnie jak strusie; mimo tego rodzice rozpoznają i karmią swoje młode. Po 6–11 tygodniach są w stanie żerować samodzielnie[8]. Zbiorowiska młodych ptaków u jednego z gatunków mogą liczyć do 30 tys. osobników[6].
...
Flaming według opisu ZOO warszawskiego
"Flamingi uwielbiają liczne towarzystwo, najlepiej jak jest ich kilka tysięcy, co oczywiście trudno byłoby zapewnić w warunkach ZOO. Dlatego też mają do dyspozycji wyłożoną lustrami altankę. widząc swoje odbicia są przekonane, że to zupełnie inne osobniki, a nie one same. Dzięki temu wzrasta ich poczucie bezpieczeństwa i czują się szczęśliwe. Czy wiecie, że swój różowy kolor ptaki te zawdzięczają barwnikom zawartym w pożywieniu? W naturze ich największym przysmakiem są drobne skorupiaki, owady i mięczaki. To właśnie zawarte w pokarmie karotenoidy powodują atrakcyjny kolor, który w okresie godowym staje się jeszcze bardziej intensywny. Malutkie flamingi są biało-szare, a dopiero po kilku miesiącach stają się różowe."
( https://zoo.waw.pl/wizyta-w-zoo/mieszkancy-zoo/flamingi,p739948742 )
...
Flaming według opisu ZOO gdańskiego:
"WYSTĘPOWANIE I ŚRODOWISKO
Flaming różowy występuje w Azji, Afryce oraz w wielu stanowiskach w Europie. Zamieszkuje płytkie wody lagun, jezior, estuariów i błotnistych plaż. Spotykany na polach ryżowych, a także na niskich wyspach, w zatokach morskich i słonych bagnach.
AKTYWNOŚĆ
Flaming większy jest ptakiem niezwykle towarzyskim. Ptaki te podróżują w grupach liczących nawet tysiące osobników. Wędrują nieustannie, szukając obszarów z zasobami wystarczającymi aby utrzymać całe stado, zwłaszcza w okresie godowym. Komunikują się za pomocą głosów i wskazówek wizualnych.
ODŻYWIANIE
Zjadają organizmy powszechnie występujące w błocie, takie jak glony, okrzemki, skorupiaki, larwy owadów i mięczaki.
ROZMNAŻANIE
Gody rozpoczynają się widowiskowymi grupowymi tokmi. Para buduje gniazdo z błota. Kopiec gniazdowy jest utwardzany przez słońce; na jego szczycie znajduje się wklęsły środek na jajo. Samiec i samica wysiadują jajo. Młode pozostaje pod opieką rodziców od 65 do 90 dni. Flamingi różowe rozmnażają się raz w roku.
WARTO WIEDZIEĆ
Algi spożywane przez flamingi pomagają tym ptakom utrzymać różowy kolor upierzenia.
nazwa łacińska: Phoenicopterus roseus
nazwa angielska: Greater Flamingo
status zagrożenia: IUCN Red List VU – vulnerable/ narażony "
( https://zoo.gda.pl/zwierzeta/czerwonak-rozowy/ )
Komentarze
Prześlij komentarz